Ataki na służbę zdrowia w Syrii – normalizowanie naruszeń neutralności medycznej

W lipcu 2015 r. 26-letni pediatra opisał naszemu zespołowi lekarzy zajmujących się prawami człowieka (PHR) swoje doświadczenia w Aleppo, najbardziej zaludnionym mieście Syrii. Kiedy był studentem medycyny w 2012 roku, siły rządowe zatrzymały go i poważnie go pokonały. Obecnie pracuje jako lekarz medycyny ratunkowej i chirurg mający miejsce zamieszkania w szpitalu, który dwukrotnie został zbombardowany przez syryjski rząd. Żyje w strachu przed byciem zabitym przez bomby w drodze do pracy lub podczas pobytu. Jego rodzina chce, by opuścił Syrię tak jak oni, ale wyjaśnił: To nasz kraj, a jeśli odejdziemy, rozpadnie się. Czasami myślę, że może odejdę, wyspecjalizuję się i wrócę z lepszymi umiejętnościami, ale wtedy zobaczę, jak bardzo ludzie mnie potrzebują. Może to największa rzecz, która trzyma mnie w środku. Relacje medialne z Syrii koncentrują się na exodusie uchodźców uciekających przed sekciarską wojną i okrucieństwami popełnionymi przez Państwo Islamskie1. Mniej uwagi poświęca się zniszczeniu przez syryjskie władze setek szpitali i klinik na obszarach kontrolowanych przez opozycję i śmierci lekarzy, pielęgniarki i inny personel medyczny. Od początku konfliktu w 2011 r. PHR udokumentował zabójstwa 679 personelu medycznego, z czego 95% zostało popełnionych przez siły rządowe. Niektórzy pracownicy zostali zabici podczas zamachów bombowych na ich szpitale lub kliniki; niektórzy zostali zastrzeleni; co najmniej 157 zostało straconych lub torturowanych na śmierć.2
W lipcu zespół PHR zbadał stan systemu opieki zdrowotnej we wschodnim Aleppo.3 Chociaż Aleppo nie odzwierciedla najgorszego z dzisiejszych zniszczeń w Syrii, warunki tam ilustrują konsekwencje tych powtarzających się ataków: miejskie placówki medyczne zostały zaatakowane prawie 50 razy, odkąd grupy opozycyjne zyskały kontrolę nad wschodnim Aleppo w 2012 roku. Władze rzucały rakiety, pociski, a od 2013 r. bomby baryłkowe (lufy od 100 do 1000 kg wypełnione materiałami wybuchowymi, szrapnelami, gwoździami i olejem, które są wyrzucane z helikopterów i rozbijane na tysiące fragmentów po uderzeniu) na domy i infrastrukturę cywilną, w tym szpitale. Liczba zamachów bombowych osiągnęła najwyższy poziom od kwietnia do lipca 2015 r. Bomby, które zacierają wszystko, co uderzyły, i zadają obrażenia każdemu, kto ma duży promień wybuchu, miały druzgocący wpływ na życie we wschodniej Aleppo. Tylko jedna czwarta mieszkańców miasta ma 1,2 miliona mieszkańców, ponad dwie trzecie szpitali przestało funkcjonować, a około 95% lekarzy zostało zabitych lub uciekło.3
Aleppo zapewnia także niezliczone przykłady odwagi i odporności pracowników służby zdrowia, które są ważnym elementem narracji kryzysu syryjskiego. Pomimo 3 lat śmierci i zniszczenia, pozostali mieszkańcy Aleppo pokazali, co może osiągnąć oddana, prężna społeczność. Pracownicy służby zdrowia opisali, w jaki sposób przebudowali system opieki zdrowotnej, który rywalizuje z każdym stworzonym w strefie działań wojennych. 10 funkcjonujących szpitali w mieście (spadek z 33 w 2010 r.) Różni się wielkością i pojemnością, ale fakt, że największy szpital ma tylko 13 lekarzy, wskazuje na to, jak mało jest placówek. Dostępny sprzęt również jest bardzo zróżnicowany, a brak funkcjonujących skanerów TK i MRI sprawia, że leczenie urazowych uszkodzeń mózgu jest trudne lub niemożliwe.
[patrz też: adapalen, wybielanie warg sromowych, odżywka do włosów ]